Jak obecna sytuacja pandemiczna wpływa na samopoczucie młodych ludzi?
W chwili obecnej, kiedy dzieci i młodzież właściwie od roku (z małymi przerwami) uczą się w systemie zdalnym, uczniowie są w zdecydowanie gorszej kondycji psychicznej.
Z wielu rozmów z młodzieżą, z którą pracuję, wynika, że myśl o powrocie do szkoły, do rówieśników w środowisku szkolnym jest dla nich o wiele trudniejsza i przerażająca niż powrót do „szkolnej ławy”. W wielu przypadkach jest tak, że szkolne przyjaźnie nie przetrwały próby izolacji, a młodym ludziom łatwiej jest wrzucić kilka zdjęć, napisać kilka wiadomości niż spotkać się realnie. Rok temu do tych spotkań dążyli, tęsknili za spotkaniami w szkole, mieli plany, co zrobią jako klasa, jak wrócą. Teraz pojawił się lęk.
Z kondycją fizyczną też nie jest dobrze, pomimo kreatywność nauczycieli wychowania fizycznego i różnorodnych pomysłów, jak „rozruszać” młodzież.
A kondycja fizyczna i psychiczna są ze sobą bardzo powiązane - to wszyscy wiemy z własnych doświadczeń.
Co robić, gdy czujemy się samotni, zniechęceni, pojawiają się pierwsze niepokojące sygnały?
Trzeba znaleźć swojego „patronusa”- który uchroni nas przed dementorem. J. K. Rowling - autorka „Harry’ego Pottera” wymyśliła fantastyczne postacie, które biorą się ze szczęśliwych wspomnień i mają moc obrony przed utratą radości oraz chęci życia. Takim patronusem może być ciekawe, zajmujące hobby, dużo ruchu na świeżym powietrzu, interesujące książki. Warto też przyjrzeć się swoim przyzwyczajeniom żywieniowym. Może warto coś zmienić, dodać więcej warzyw (zwłaszcza zielonych), orzechy, świeże owoce. Warto również zbadać poziom witaminy D w organizmie, gdyż jej niedobór ma kolosalny wpływ na nasze samopoczucie fizyczne i psychiczne.
Na pewno dużo korzyści przyniesie przełamanie własnych oporów i spotkanie się ze znajomymi na świeżym powietrzu. Podczas takich spotkań na pewno znajdzie się powód do radosnego, szczerego śmiechu.
Od jakich czynników warto się odciąć?
Zdecydowanie należy ograniczyć czas spędzony przed komputerem, komórką, telewizorem, konsolą i tego typu urządzeniami. Wieczorami lepiej spędzić czas na spacerze, na rozmowie, grze planszowej, czy z książką. Takie odcięcie się sprzyja zdrowemu, głębokiemu snowi, a organizm będzie miał możliwość regeneracji. Jest wtedy szansa, że nowy dzień rozpoczniemy wyspani i pełni energii.
Nie rozpoczynajmy dnia od włączenia komputera czy telewizora. Niech ten czas będzie takim spokojnym, miłym wejściem w codzienny rytm. Nie zapomnijmy o dobrym, zdrowym śniadaniu.
Co mogą zrobić rodzice, by pomóc swojemu dziecku?
Przede wszystkim być. Być przy dziecku oraz wsłuchiwać się w nie i w to, o czym mówi. Jego milczenie także powinno być dla nas sygnałem, że potrzebuje naszej obecności. Nie zrażać się opryskliwością, wybuchami złości, płaczu. Trudne zachowania często są wołaniem o pomoc. Młodzi ludzie niejednokrotnie w tej izolacji zostali sami ze swoimi emocjami, lękami. To, co było dla nich trudne w czasie odcięcia od szkoły i normalnego funkcjonowania, jeszcze się pogłębiło. Przed rodzicami stoi teraz trudne wyzwanie, ale i szansa na zbudowanie trwałej i pięknej relacji ze swoim dzieckiem, pełnej zrozumienia.
Takie budowanie poczucia wsparcia i miłości w dziecku wcale nie oznacza pobłażania czy zwolnienia z obowiązków, absolutnie, ale można pokazać młodemu człowiekowi, że będziemy go wspierać, pomagać, dopingować do wysiłku. Możemy też pokazywać, iż trud, jaki podejmuje, ma dla niego sens i kiedyś zaowocuje.
Kiedy należy zacząć szukać profesjonalnej pomocy?
Kiedy widzimy, że dziecko coraz bardziej się zamyka, unika kontaktu z otoczeniem. Kiedy w znaczący sposób ignoruje obowiązki, jest bardzo smutne lub obojętne i nie możemy nic z tym zrobić. A już bardzo zdecydowanie reagujemy, kiedy widzimy, że dziecko robi sobie krzywdę.
W naszym województwie szkoły otrzymały wykaz Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych, w których można szybko otrzymać pomoc. Listy te umieszczane powinny być na stronach internetowych szkół. Jeżeli tylko przeczuwamy, że może dziać się coś złego, nie wahajmy się szukać pomocy u specjalistów.
Profilaktyka zawsze jest lepsza niż leczenie...
Taką profilaktyką jest dla naszych dzieci budowanie więzi miłości i zrozumienia. Nawet jeżeli jest trudno, nawet jeżeli trzeba zrobić kilka kroków wstecz, nawet jeżeli oznacza to chwilową rezygnację ze swoich planów i czasu wolnego - warto. W tym czasie potrzebujemy siebie nawzajem: Dzieci -Rodziców, Rodzice – Dzieci.
Gdzie szukać pomocy? Lista przydatnych telefonów
W Tarnowskich Górach funkcjonują dwie poradnie, gdzie możemy zapytać o bezpłatne spotkanie z psychologiem. Placówki te znajdziemy przy ul. Piłsudskiego 16 oraz ul. Pyskowickiej 47-51. W naszym kraju funkcjonują instytucje powołane, by służyć wsparciem i realną pomocą każdemu, kto jej potrzebuje. Warto z nich skorzystać, gdy tylko poczujemy, że zbliża się kryzys.
- Antydepresyjny Telefon Zaufania Fundacji ITAKA - 22 484 88 01
- Telefon Zaufania dla osób dorosłych - 116 123 (pon.-nd.14:00-22:00)
- Telefon Zaufania dla osób starszych - 22 635 09 54
- Całodobowa, bezpłatna infolinia dla dzieci i młodzieży, rodziców oraz nauczycieli - 800 080 222
- Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka - 800 12 12 12
- Telefon Zaufania dla dzieci i młodzieży Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę - 116 111
- Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci - 800 100 100
- Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie - "Niebieska Linia" - 800 120 002
- Policyjny Telefon Zaufania ws. Przemocy w Rodzinie - 800 120 226
- Bezpłatna Linia Wsparcia dla osób po stracie bliskich Fundacji Nagle Sami - 800 108 108
- Infolinia Anonimowych Alkoholików - 801 033 242
- Telefon w sprawie zaginionego dziecka i nastolatka - 116 000
- Linia Wsparcia Fundacji ITAKA - 22 654 70 70
